Είναι μεγάλη υπόθεση να μεγαλώσετε ένα παιδί που ξέρει να λέει «ευχαριστώ» και γενικά να νιώθει ευγνωμοσύνη όταν κάποιος πασχίζει για το καλό του. Άραγε ποια τα οφέλη που αποκομίζει ένα παιδί που λειτουργεί κατ'αυτόν τον τρόπο; 

• Ας ξεκινήσουμε από μια γενική αλήθεια, την οποία ακόμα και κάποιοι ενήλικες δεν έχουν λάβει σοβαρά υπόψη: πλην των δικών μας ανθρώπων που μας αγαπούν άδολα, κανένας άλλος δεν είναι υποχρεωμένος να μεριμνεί για το καλό μας και την προσωπική μας ευτυχία. Όσοι το κάνουν, το κάνουν επειδή νιώθουν την ανάγκη. Και σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα ενδέχεται να το πράττουν με υστεροβουλία. Άρα λοιπόν τίποτα δεν είναι δεδομένο!

• Σε αυτή λοιπόν τη λογική πρέπει το παιδί σας να μάθει να λέει «ευχαριστώ» σε όποιον του προσφέρει κάτι-υλικό και μη-δείχνοντας ότι εκτιμάει την κίνηση. Από εκεί και πέρα, είναι στη διακριτική του ευχέρεια αν θα ανταποδώσει ή όχι το καλό στο μέλλον.

• Αν είναι να γίνει αυτό το τελευταίο, μόνο αυθόρμητα έχει ουσία να γίνει κι όχι επειδή το παροτρύνατε ή το πιέσατε εσείς για να δείξει επιτηδευμένα ένα καλό πρόσωπο.

• Αν το παιδί σας γκρινιάζει συνεχώς, υποστηρίζοντας ότι δεν έχει πολλά παιχνίδια και γενικά δεν του αρκούν όσα έχει και ζει, χρήσιμο θα ήταν να αναφερθούν κάποια παραδείγματα άλλων παιδιών και οικογενειών που στερούνται ακόμα και βασικών πραγμάτων, έτσι ώστε να αντιληφθεί ότι πρέπει να νιώθει ευγνωμοσύνη για όσα έχει.

• Όσο μεγαλώνει, άρα έχοντας τη δυνατότητα να κατανοήσει περισσότερα πράγματα, πρέπει να αντιληφθεί ότι όλα όσα απολαμβάνει είναι προϊόν προσπάθειας και θυσιών και συνάμα τίποτα δεν είναι δεδομένο.

• Ένα παιδί με ευγνωμοσύνη είναι σε γενικές γραμμές ευτυχισμένο, με θετική ψυχολογία και όχι ακόρεστο. Νιώθει καλά με όσα έχει και πασχίζει για το κάτι καλύτερο, χωρίς εμμονές και αίσθημα ανικανοποίητου.

• Επιπλέον, δε νιώθουν ζήλεια και δε βλέπουν ανταγωνιστικά τους άλλους, παρά κοιτούν τη δική τους ζωή και επικεντρώνονται στους δικούς τους στόχους. Ακόμα κι αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουν, δεν απογοητεύονται εύκολα, δεν καταθέτουν τα όπλα και προχωρούν παρακάτω με αισιοδοξία.

• Τέλος, ένα παιδί που διδάσκεται βιωματικά από μικρή ηλικία την αξία της ευγνωμοσύνης, μαθαίνει να εκτιμάει ακόμα και το πιο απλό πράγμα, να βρίσκει ευτυχία σε στιγμές της καθημερινότητας.